Ik leer iedere dag ontzettend veel van mijn drie begeleiders

Maandag

We starten elke week met een online bijeenkomst met andere radiologen en radiologen in opleiding vanuit meerdere AniCura-klinieken in Nederland. Elke week is iemand anders aan de beurt om een aantal wetenschappelijke artikelen aan de anderen te presenteren, altijd over een radiologieonderwerp. Dit kan bijvoorbeeld gaan over een beschrijving van hersentumoren bij honden op een MRI-scan, of over echobevindingen bij hartziekten bij de kat. Door dit elke week te doen blijft iedereen ‘up-to-date’ qua kennis. Na het bespreken van de artikelen vindt er altijd nog een korte discussie plaats. Hierbij bespreken we hoe we de opgedane kennis in de praktijk kunnen gebruiken. Door deze de ‘journal club’ leren we continu van elkaar en worden we steeds beter in ons werk.

Na de bijeenkomst begint het ‘echte werk’: vaak staat onze agenda op maandag volgepland met echo’s. Dit zijn meestal echo’s die zijn aangevraagd door een eerstelijns dierenarts uit de regio (of zelfs van veel verder).

Omdat ik in opleiding ben werk ik altijd onder begeleiding van een Europees Specialist Diagnostische Beeldvorming/Radiologie. Bij de SDU werken drie Europees specialisten Diagnostische Beeldvorming/Radiologie, Susanne Boroffka, Maartje Passon en Ilse Tiemessen. Susanne is mijn hoofdopleider, met haar werk ik het meest samen. Bij de meeste patiënten begin ik met de echo. Als ik alles gezien heb, bespreek ik mijn bevindingen met Susanne, die vervolgens nog een keer het onderzoek uitvoert en controleert of ik alles goed gezien heb en niks gemist heb. Als het onderzoek niet te lang kan duren (bijvoorbeeld bij heel angstige of benauwde patiënten), voert Susanne het onderzoek zelf uit en help ik met het dier vasthouden.

Na elk echo-onderzoek maak ik een verslag van de bevindingen. Deze wordt door mijn begeleider gecontroleerd en vervolgens door onze paraveterinairen aan de balie naar de dierenarts die het baasje en zijn dier naar ons hebben doorverwezen opgestuurd. Soms bellen we deze collega ook direct na het onderzoek op, als het bijvoorbeeld bevindingen zijn waarvoor de patiënt op dezelfde dag moet worden behandeld.

We houden altijd ruimte over voor spoedpatiënten. Dit is voor dieren die heel ziek zijn en die niet tot de volgende dag kunnen wachten en dus acuut moeten worden geholpen. Vandaag is een hond doorgestuurd die al een paar dagen niet meer wil eten en veel braakt. De doorverwijzende dierenarts is bang dat de hond een vreemd voorwerp heeft ingeslikt.

Bij de echo stellen we vast dat er inderdaad sprake is van een verstopping van de darm, en zien we ook dat er een rond voorwerp in de darm vast is gelopen. Omdat de hond erg ziek is en het voorwerp niet vanzelf gaat passeren moet hij geopereerd worden. We overleggen met de eigenaar en de doorverwijzende dierenarts.

De doorverwijzende dierenarts heeft geen tijd voor zo’n grote operatie en gelukkig heeft een weke delen chirurg Gert ter Haar nog tijd en kan de hond direct geopereerd worden. Als er tijd voor is kijk ik even mee met de operatie. De hond blijkt een tennisbal opgegeten te hebben. Gelukkig verloopt de operatie heel goed. De hond kan nadat hij goed wakker is geworden weer mee naar huis met de eigenaren.

Tussendoor zoemt de CT-scanner achterin het pand de hele dag door. Met dit apparaat kunnen we het lichaam scannen in hele dunne plakjes (als een brood snijden). Op die manier kunnen we in het lichaam kijken en zelfs 3-D-reconstructies maken. Het beoordelen van een CT-scan doe ik nog niet omdat ik nog aan het begin van mijn opleiding ben. Susanne bekijkt en beoordeelt de scans tussen het werk door en soms zelfs vanuit huis.

Gedilateerd segment dunne darm met halfrond vreemd voorwerp met slagschaduw. De darmwand toont echoarm en het omringende vet echorijk, passend bij steatitis/peritonitis. Intra-operatief bleek er sprak van perforatie van de darmwand.

Dinsdag

Op dinsdagochtend is er geen Europees specialist diagnostische beeldvorming/ radiologie aanwezig. Ik ben wel op de kliniek en het verschilt per dag wat mijn werkzaamheden zijn. Meestal help ik collega’s bij het assisteren in de poli en soms staat er een operatie gepland van een dier dat eerder voor echo of CT-scan bij ons is geweest. Als het mogelijk is kijk ik mee tijdens zo’n operatie, het is erg leerzaam om na de echo of CT te kijken hoe de organen en de veranderingen er ‘in het echt’ uit zien.

Als er tijd over is, ga ik even in ons kleine kantoortje zitten om iets te lezen, bijvoorbeeld een wetenschappelijk artikel of een hoofdstuk uit een radiologieboek. Soms werk ik ook een interessante casus uit om te delen met collega’s op onze website.

We krijgen ook röntgenfoto’s opgestuurd van collega’s uit het hele land, die graag willen dat wij deze beoordelen. Op vrije momenten door de dag doe ik dit ook. Als ik mijn beoordeling af heb stuur ik deze eerst door naar Susanne, die het nog nakijkt en indien nodig verandert en daarna doorstuurt naar de verwijzende dierenarts. De verwijzende dierenarts bespreekt onze beoordeling vervolgens met de eigenaar van het dier.

’s Middags komt Maartje Passon en werk ik met haar op dezelfde manier samen als op maandag met Susanne. Dit is ontzettend nuttig want Maartje heeft vaak net andere tips voor mij en ook andere velden van expertise. Ik probeer van elke specialist zoveel mogelijk mee te pikken.

Woensdag en donderdag

Op woensdag en donderdag staan de dagen vaak weer volgepland met echo-afspraken. Ik werk deze dagen weer samen met Susanne.
Tussen de ‘gewone’ echo’s door komt er vandaag een spannende spoedpatiënt langs: een benauwde kat. We stellen met echo vast dat er sprake is van een hartaandoening en dat dit de oorzaak is voor de benauwdheid. Omdat wij als radiologen vooral ziektes vaststellen werken we altijd samen met andere collega’s die de dieren ook behandelen. Dit kan een andere specialist van de SDU zijn, of de eigen dierenarts. De benauwde kat wordt behandeld door onze collega Ronald van Noort, Europees Specialist Interne Geneeskunde. Hij kan, nu hij de juiste diagnose weet, de kat gericht behandelen.

In de middag komt een andere collega, Edgar Scheepens, Europees Specialist Chirurgie, langs voor een echo voor een hond die last heeft van de elleboog. Er is al een CT-scan gemaakt waarop we hebben gezien dat de hond een probleem heeft bij de pezen van de elleboog. Met een echo kunnen we deze pezen nog beter in beeld brengen, en bovendien kan onze collega tijdens de echo eventueel een injectie met een ontstekingsremmende werking in de buurt van de pees injecteren. Omdat honden het zetten van deze injectie vervelend vinden laat één van onze medewerkers van de anesthesie de hond hiervoor slapen.

Eens per maand hebben we op woensdagavond een ‘film-reading’. Dit klinkt alsof we gezellig samen een James Bond of Disneyfilm gaan kijken, maar het is iets anders. Een film-reading is een online-bijeenkomst met andere radiologie-collega’s en specialisten in opleiding uit het hele land. De radiologen hebben leuke en interessante gevallen die zij recent hebben gezien verzameld. Dit kunnen röntgen-, CT-, MRI- of echografische onderzoeken zijn. De radiologen-in-opleiding moeten het beeldmateriaal van de deze patiënten bekijken en hun bevindingen delen. Na afloop bespreken we gezamenlijk de bevindingen. Dit is een goede training voor het examen dat de radiologen-in-opleiding aan het eind van de opleiding moeten halen om hun Europese diploma te krijgen.

Vrijdag

Op vrijdag werk ik samen met Ilse Tiemessen. We werken gaat op dezelfde manier als met de andere radiologen; ik begin met het onderzoek en Ilse controleert daarna of ik het goed gedaan heb.
We zien op vrijdag ook vaker ‘screenings’-echo’s. Dit zijn echo’s van dieren waar de eigenaren graag mee willen fokken. Het gaat hier om het opsporen van specifieke erfelijke problemen zoals HCM (hartaandoening) of PKD (nierprobleem) bij de kat. Als de dieren hiervan ‘vrij’ zijn, kunnen ze worden ingezet voor de fok.

Het is vaak een drukke dag met veel afspraken achter elkaar, maar meestal plannen we de echo-afspraken tot 15:00. De rest van de dag gebruik ik om mij te verdiepen in de literatuur of boeken, bijvoorbeeld door het lezen van de artikelen voor de ‘journal club’ op maandag.

De andere collega’s zijn vaak nog tot laat bezig met consulten en operaties op vrijdag. Soms gaan we aan het eind van een dag hard werken nog even met zijn allen borrelen voordat het weekend begint.