Patiënt
Een labradoodle teef van zeven jaar oud.
Anamnese
De labradoodle kwam binnen met de klachten: progressieve parese posterior, verminderde vocalisatie en regurgiteren. Na een klinische en lichamelijk onderzoek waren dit de bevindingen: alert, verscherpte ademgeluiden, pols 80/min KRESS, turgor goed, slijmvliezen roze, CRT <1, perifere lymfeknopen klein, ventraal gedempte thoraxpercussie, buikpalpatie niet afwijkend, normale reflexen kopzenuwen en correctiereflexen.
Bij het monsteren loopt de hond enkele passen normaal, loopt dan atactisch en gaat vervolgens liggen. Na enige tijd staat ze weer op en gaat opnieuw enkele passen lopen.
In verband met het regurgiteren werden de volgende röntgenfoto's gemaakt:
Röntgenonderzoek
Er is een goed omschreven afgeronde forse massa zichtbaar ter hoogte van het craniale mediastinum, waardoor de trachea naar dorsaal wordt verplaatst.
De oesofagus toont over de hele lengte van de thorax fors gedilateerd en met lucht gevuld. Overige thoracale structuren, zoals de pleurale holte, longen, hartschaduw en omgevende benige structuren tonen röntgenologisch onopvallend.
In het abdomen toont de maag fors gedilateerd en gevuld met lucht. De maag bevindt zich op een normale positie.
Conclusie
Forse massa in het craniale mediastinum (ddx thymoom, thymussarcoom, mediastinale cyste of maligne lymfoom) en mega-oesofagus.
Aansluitend is een echografisch onderzoek uitgevoerd om de structuur van de massa te evalueren en om een DNAB te nemen. Echografisch onderzoek bevestigt dat het een massa betreft (en geen vloeistof) en er zijn DNAB’s onder echobegeleiding genomen zonder complicaties.
De cytologische uitslag hiervan was een thymoom.
De röntgenfoto’s tonen de massa in het craniale mediastinum (oranje pijlen), de mega- oesofagus (groene pijlen) en gedilateerde maag.
Achtergrond
Van thymoma zijn meerdere paraneoplastische sydromen bekend, één hiervan is verkregen Myasthenia Gravis. De cytologische uitslag thymoom in combinatie met de mega-oesofagus en de typische klinische verschijnselen maken het zeer waarschijnlijk dat er in deze casus sprake was van deze verkregen vorm van Myasthenia Gravis als paraneoplastisch syndroom van het thymoom.